Category Archives: Uncategorized

De geboden van God in het algemeen

De geboden van God in het algemeen
1. Om zalig te worden is het niet voldoende om de door God geopenbaarde waarheden te geloven. We moeten ook de geboden van God en van de heilige Kerk onderhouden.
2. Er zijn tien geboden van God.
3. God verkondigde zijn geboden op de berg Sinaï op de vijftigste dag na het vertrek van de Israelieten uit Egypte.
4. Dit zijn de tien geboden zoals God die aan Mozes gaf:

  1. ‘Ik ben de Heer uw God. U zult geen andere goden hebben ten koste van Mij. U zult geen beelden maken. Buig u niet voor hen neer en bewijs hun geen goddelijke eer.
  2. U zult de naam van de Heer uw God niet lichtvaardig gebruiken.
  3. Denk aan de sabbat; die moet voor u heilig zijn.
  4. Eer uw vader en uw moeder. Dan zult u lang leven op de grond die de Heer uw God u schenkt.
  5. U zult niet doden.
  6. U zult geen echtbreuk plegen.
  7. U zult niet stelen.
  8. U zult niet vals getuigen tegen uw naaste.
  9. U zult uw zinnen niet zetten op de vrouw van uw naaste
  10. U zult uw zinnen niet zetten op het huis van uw naaste, niet op zijn slaaf, zijn slavin, zijn rund of zijn ezel, op niets wat hem toebehoort.’

5. God schreef de tien geboden op twee stenen tafels. Op de eerste stonden de drie geboden die onze plichten tegenover God voorstellen. Op de tweede stonden de zeven andere die handelen over onze plichten tegenover onszelf en de naaste.
6. De drie eerste gaan over onze plichten tegenover God. Het eerste gebiedt ons God te aanbidden, het tweede om zijn naam te eerbiedigen en het derde om de dag te vieren die aan Hem opgedragen is.
7. De zeven laatste gaan over onze plichten tegenover de naaste. Het vierde gebiedt ons om onze ouders te eren en de zes andere om de naaste geen nadeel te berokkenen, noch in zijn persoon, zijn goederen of zijn eer.
8. God heeft deze geboden al van het begin van de wereld in het hart van de mensen gedrukt. Op de berg Sinaï heeft Hij ze opnieuw afgekondigd omdat de mensen ze vergeten waren door de gevolgen van de erfzonde, de onwetendheid en de driften.
9. De geboden zijn universeel en gelden zowel voor christenen als Israelieten. Christus heeft dat op deze wijze verklaard: “Wilt gij het leven ingaan, onderhoud dan de geboden.”
10. Dat bevestigt Hij dan ook in deze parabel :“Daar kwam een wetgeleerde naar Hem toe om Hem op de proef te stellen. ‘Rabbi,’ zei hij, ‘wat moet ik doen om deel te krijgen aan het eeuwig leven?’ Hij zei tegen hem: ‘Wat staat er in de wet geschreven? Hoe leest u dat?’ Hij gaf ten antwoord: ‘U zult de Heer uw God liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel, met heel uw kracht en met heel uw verstand, en uw naaste als uzelf.’ Hij zei tegen hem: ‘Juist geantwoord! Doe dat en u zult leven.’ Maar hij wilde zich rechtvaardigen en vroeg aan Jezus: ‘Ja maar, wie is mijn naaste?’ Jezus nam weer het woord en zei: ‘Op reis van Jeruzalem naar Jericho viel iemand in handen van rovers. Ze schudden hem uit, mishandelden hem en lieten hem halfdood achter. Toevallig kwam er een priester langs die weg; hij zag hem, maar liep in een boog om hem heen. Ook een Leviet die voorbijkwam en hem zag, liep in een boog om hem heen. Toen kwam er een Samaritaan langs die op reis was; hij zag hem en was ten diepste met hem begaan. Hij ging naar hem toe, goot olie en wijn op zijn wonden en verbond ze. Toen zette hij hem op zijn eigen rijdier en bracht hem naar een herberg, waar hij hem verder verzorgde. De volgende ochtend haalde hij twee denariën tevoorschijn en gaf ze aan de waard. “Zorg voor hem,” zei hij, “en als u nog meer kosten moet maken, zal ik ze u op mijn terugreis vergoeden.” Wie van die drie is naar uw mening de naaste geweest van de man die in handen van de rovers was gevallen?’ Hij zei: ‘Hij die hem barmhartigheid heeft bewezen.’ Jezus zei tegen hem: ‘Doe dan voortaan net als hij.’”
11. Wij zijn verplicht de geboden te onderhouden omdat God als onze opperste meester recht heeft op onze gehoorzaamheid. Met Gods genade is het trouwens makkelijk om ze te onderhouden.

Uitleg van de prent

12. Op deze prent zien we hoe Mozes de twee stenen tafels met Gods geboden ontvangt. Terwijl God zijn geboden aan Mozes geeft, overdekt een zwarte wolk de berg Sinaï; het dondert en bliksemt en het volk hoort een aanhoudend luid trompetgeschal. Daarmee wil God zijn volk aansporen om de wet te onderhouden.

De sacramenten – Het huwelijk

De sacramenten - het huwelijk
1. Het huwelijk is een sacrament waardoor man en vrouw wettig verbonden worden en genade ontvangen om de huwelijksverpichtingen goed te vervullen.
2. God zelf heeft het huwelijk bij de schepping ingesteld. Christus heeft het tot de waardigheid van sacrament verheven.
3. Het heiligste huwelijk dat ooit aangegaan werd, is dat tussen de heilige Jozef en de heilige maagd Maria.
4. Om een geldig huwelijk te sluiten, moet voldaan zijn aan de volgende voorwaarden:

  1. er mogen geen huwelijksbeletsels bestaan die het huwelijk nietig maken;
  2. het huwelijk moet aangegaan worden voor de eigen pastoor of een ander daartoe gemachtigd priester in het bijzijn van minstens twee getuigen.
5. Er zijn twee soorten huwelijksbeletsels: enerzijds huwelijksbeletsels die het huwelijk ongeldig maken en anderzijds huwelijksbeletsels die het ongeoorloofd maken.
6. Het meest voorkomende huwelijksbeletsel dat een huwelijk ongeldig maakt, is dat van de bloedverwantschap tot en met de vierde graad. Ook de geestelijke verwantschap valt hieronder: een peter of meter kan dus niet huwen met zijn doopkind, noch met diens ouders.
7. Enkele weken voor het huwelijk wordt er in de parochie gebeden voor het koppel. Dit noemen we “de roepen”. De kerk doet dit om eventuele huwelijksbeletsels tijdig aan het licht te brengen.
8. Wanneer de situatie hierom vraagt, kan de kerk in bepaalde gevallen dispensatie verlenen voor huwelijksbeletsels.
9. Men moet zich voorbereiden op het huwelijk door van jongsaf aan al een deugdzaam en zuiver leven te leiden en slechts na toestemming van de ouders met een verkering te beginnen. Men moet Gods genade vragen in het gebed en door het ontvangen van de heilige sacramenten.
10. Trouwen in staat van doodzonde is een heiligschennis die Gods vloek zal uitroepen over de families.
11. Het huwelijk bestaat niet tussen gedoopten die het alleen voor de staat zijn aangegaan. Zij leven in permanente staat van doodzonde en zijn onwaardig om de sacramenten te ontvangen of een kerkelijke begrafenis te krijgen.
12. De gehuwden moeten met elkaar leven in trouw en eenheid; zij moeten hun kinderen gemeenschappelijk opvoeden in deugd en godsvrucht.
13. Het huwelijk wordt slechts ontbonden door de dood. Christus heeft immers zelf gezegd:“Wat God verbonden heeft, moet de mens niet scheiden.”
14. De sterkste band bestaat er tussen ouders en de kinderen die geboren werden uit de wettige en ware echtgenote. De apostel Paulus prijst deze band zo hoog dat hij zegt:“De vrouw zal gered worden door haar moederschap”. Deze woorden staan vooral in verband met de godvruchtige opvoeding van de kinderen, want hij voegt er dadelijk aan toe:“…als zij standhoudt in geloof en liefde en heilige bezonnenheid.”
15. Nochtans is het nog beter om in onthouding te leven dan te trouwen, omdat de zuiverheid die men zo onderhoudt, behoort tot één van de drie zgn. “evangelische raden” (gehoorzaamheid, kuisheid en armoede) en veel genade doet verkrijgen.
16. Ouders die hun kinderen verhinderen om hun roeping tot het kloosterleven na te streven, als zij hiertoe door God geroepen zijn, begaan een zware fout en dragen zware schuld voor het ongeluk van hun kinderen.

Verklaring van de prent

17. In het midden van de prent zien we de heilige Jozef die in de tempel van Jeruzalem voor de hogepriester het huwelijk aangaat met de heilige maagd Maria. De bloeiende lelie die de heilige Jozef in de hand houdt, doet denken aan de manier waarop hij gekozen werd om echtgenoot te worden van de heilige maagd. Toen Maria oud genoeg was om te trouwen riep de hogepriester alle jongelingen uit het huis van David tezamen die met haar wilden trouwen. Hij gaf aan allen een gewijd stokje en zei dat ze daarop hun naam moesten schrijven. Hij legde vervolgens alle stokjes op het altaar en smeekte God om zijn wil kenbaar te maken. Toen hij de stokjes terugnam, was waren er aan dat van heilige Jozef blaadjes en bloemen gegroeid. Links op de prent zien we een jongeling die droevig zijn stokje brak toen bleek dat hij niet gekozen was.
18. Bovenaan links zien we de jonge Tobias en Sara die zich met vurig gebed voorbereiden op het huwelijk. We zien de engel Rafaël die de duivel verjaagt die de eerste zeven echtgenoten van Sara gedood had omdat zij op slechte wijze het huwelijk wilden aangaan. Tobias en Sara namen nu echter het besluit om God trouw te dienen, en kregen daardoor bescherming van de engel.
19. Onderaan zien we hoe een priester een kerkelijk huwelijk inzegent.
20. Bovenaan rechts zien we Adam en Eva. God had Eva geschapen uit de rib van Adam. Hij zegende hen met de woorden:“Wees vruchtbaar en word talrijk”
21. God schenkt zijn rijkste zegen aan het huisgezin dat ’s morgens en ’s avonds tot Hem bidt en zijn geboden onderhoudt.

De sacramenten – Het priesterschap

De sacramenten - het priesterschap
1. Het priesterschap is een sacrament waardoor de bedienaars van de heilige Kerk de macht en de genade ontvangen om hun ambt behoorlijk uit te oefenen.
2. Het ambt van de priester omvat het opdragen van de heilige Mis, het toedienen van de sacramenten en de verkondiging van het woord van God.
3. De macht voor de uitoefening van dit ambt komt van Christus. Hij gaf ze aan de apostelen en Hij gaf hen het recht die macht met anderen te delen.
4. Slechts wie door God geroepen is en aan de nodige vereisten voldoet, ontvangt het priesterschap.
5. Ouders hebben niet het recht hun kinderen te beletten of te dwingen de heilige wijdingen te ontvangen. Ze zijn verplicht hen de vrijheid te geven het beroep te kiezen waartoe God hen bestemt.
6. De gelovigen moeten de priesters eerbiedigen als Gods bedienaars en als hun herders, aan wie ze eerbied en gehoorzaamheid verschuldigd zijn.

Diakonaat

7. Het hoofdtafereel van deze prent stelt Petrus voor, die de zeven eerste diakens wijdt. Het diakonaat werd ingesteld om een concrete nood te lenigen. De apostelen kregen het moeilijk hun ambt behoorlijk uit te oefenen omdat er steeds meer christenen kwamen. Daarom lieten ze de bijeengekomen gelovigen zeven diakens kiezen om ze te belasten met het uitdelen van de aalmoezen.Ze droegen hen voor aan de apostelen, en die legden hun na gebed de handen op.
8. De macht om kerkelijke ambten te bekleden komt rechtstreeks van de apostelen, door onafgebroken opvolging van bisschoppen, en zal in de Kerk bestaan tot het einde van de wereld.

Bisschopsambt

9. Het bisschopsambt is geen orde, maar is de volheid van het wijdingssacrament. Het geeft de macht om alle sacramenten toe te dienen, inclusief het vormsel en het wijdingssacrament.
10. Alleen de bisschop kan het wijdingssacrament toedienen.
11. Er zijn in de Kerk zeven verschillende orden: vier lagere orden en drie hogere orden.

Lagere orden

12. De vier lagere orden zijn: het ostiariaat, het lectoraat, het exorcisaat en het acolytaat.
13. Het ostiariaat is het ambt van portier. We zien bovenaan links op de prent een bisschop het ostiariaat toedienen. Hij laat de geestelijke de sleutels van de kerk aanraken en spreekt de woorden uit waarmee hij hem de bewaring van de sleutels toevertrouwd.
14. Het lectoraat geeft de macht om in de kerk het uit het Oude en het Nieuwe Testament voor te lezen. Eveneens bovenaan links op de prent zien we een bisschop het lectoraat toedienen. Hij laat de geestelijke het missaal aanraken en spreekt de woorden uit waarmee dit voorrecht wordt toegekend.
15. Het exorcisaat geeft de macht om duivels uit het lichaam van bezetenen te verdrijven. We zien bovenaan rechts op de prent een bisschop het exorcisaat toedienen. Hij laat de geestelijke het boek aanraken van duivelsbezweringen en geeft de macht om bezetenen de handen op te leggen.
16. Het acolytaat geeft de macht om de heilige Mis te dienen. Eveneens bovenaan rechts op de prent zien we een bisschop het acolytaat toedienen. Hij laat de geestelijke de kandelaar, de kaars en de ampulletjes aanraken en staat toe de kaarsen in de kerk aan te steken en tijdens de heilige Mis de wijn en het water aan te bieden.

Hogere orden

17. Onderaan links op de prent dient de bisschop het subdiakonaat toe en geeft de macht om, samen met de diaken, de preister aan het altaar bij te staan en het epistel te zingen. Hij laat de geestelijke de kelk, de pateen en het lectionarium aanraken en staat hem toe in de kerk voor te lezen. De subdiaken verbindt zich tot het celibaat en tot het dagelijks bidden van het getijdengebed.
18. Onderaan rechts op de prent dient de bisschop het diaconaat toe en geeft de macht om de priester in de heilige Mis terzijde te staan, het evangelie te zingen, te preken en te dopen. Hij legt de geestelijke de handen op en zegt: Ontvang de Heilige Geest, om de kracht te bezitten aan de duivel en zijn bekoringen te weerstaan.
19. Onderaan in het midden op de prent dient de bisschop het priesterschap toe en geeft de macht om de heilige Mis op te dragen, te preken en de sacramenten toe te dienen. Samen met alle aanwezige priesters legt hij de geestelijke de handen op, zalft zijn handen met de heilige olie, laat hem de kelk met wijn en de pateen met daarop een hostie aanraken en zegt: Ontvang de macht om de heilige Mis op te dragen voor de levenden en de gestorvenen.
20. Door meer dan vierhonderdduizend priesters wordt elke dag over de hele wereld de heilige Mis opgedragen.

De sacramenten – Het heilig oliesel

De sacramenten - Het heilig oliesel
1. Het heilig oliesel is een sacrament door Christus ingesteld, waardoor aan zieken genade wordt verleend voor de genezing van hun ziel en lichaam.
2. We weten zeker dat Christus dit sacrament zelf ingesteld heeft vanwege deze tekst van het Concilie van Trente:“Vervloekt zij degene die beweert dat het Heilig Oliesel geen echt, door Christus ingesteld sacrament is.”
3. Het heilig oliesel wordt toegediend door bisschoppen en priesters.
4. De priester die het heilig oliesel toedient, zalft met heilige olie de ogen, oren, neus, mond, handen en voeten van de zieke en smeekt God om hem de zonden te vergeven die hij met zijn zintuigen bedreven heeft.
5. Het heilig oliesel vergeeft de dagelijkse zonden en ook de doodzonden indien de zieke niet meer kan biechten. Het geeft sterkte in lijden en bekoring en vooral tijdens de doodstrijd. Het helpt zieken om te genezen, als het God belieft.
6. Wat bedoelen we met“het heilig oliesel vergeeft de zonden”?

  1. Het sacrament wist alle zonden uit die de zieke vergeten is of niet meer kan biechten;
  2. Het bevrijdt de zieke van de overblijfselen van de zonde, met name een rusteloos geweten, de doodsangst en van alle onvolmaaktheden die in de ziel achterblijven nadat ze van de zonde gezuiverd is.
7. Zieken worden vooral blootgesteld aan deze bekoringen:

  1. De overmoed waarmee ze stoutmoedig vertrouwen op Gods barmhartigheid;
  2. De wanhoop waardoor ze omwille van hun zonden gaan twijfelen aan Gods genade.
8. Het heilig oliesel sterkt de zieke tegen deze bekoringen. Het schenkt hem een geest van boetvaardigheid bij het besef van de begane zonden en sterkt het vertrouwen in Gods barmhartigheid.
9. Het heilig oliesel helpt zieken om heilig te sterven:

  1. Het vermeerdert de heiligmakende genade in hen;
  2. Het geeft hen de moed die nodig is om hun leven aan God te offeren.
10. Het heilig oliesel verzacht de pijn van een zieke en helpt hem om weer gezond te worden, indien dit nog mogelijk is.
11. We mogen niet tot het laatste moment te wachten om het heilig oliesel toe te dienen. Zo zouden we immers het risico lopen dat de zieke zonder het sacrament ontvangen te hebben, komt te overlijden en er dus niet de vruchten van zou kunnen ontvangen.
12. Vooraleer het heilig oliesel te ontvangen, moet de zieke biechten als hij in staat van doodzonde verkeert. Als hij niet meer kan biechten, moet hij zich innerlijk berouwen over zijn zonden en de absolutie wensen.
13. Terwijl de zieke het laatste sacrament ontvangt, moet hij aan God vergiffenis vragen voor alle zonden die hij met zijn zintuigen bedreven heeft, hopen op Gods barmhartigheid en nederig zijn leven aan God offeren.
14. Na het ontvangen van het heilig oliesel moet de zieke regelmatig deoefeningen van geloof, hoop en liefdeoverwegen, het kruisbeeld aanschouwen en godsvruchtig de namen van Jezus, Maria en Jozef aanroepen.
15. We moeten zieken aansporen om het heilig oliesel te ontvangen; dat is trouwens de grootste dienst die we hen kunnen bewijzen, aangezien hun zaligheid er dikwijls vanaf hangt. Als we dit zelf niet kunnen doen, moeten we een herder van de parochie op de hoogte brengen van de situatie waarin de zieke zich bevindt.
16. Als de zieke op sterven ligt, moeten de aanwezigen de gebeden der stervenden lezen en de zieke besprenkelen met gewijd water. We weten immers dat dit de kracht heeft om de duivel te verdrijven.
17. Het heilig oliesel mag meerdere malen toegediend worden, maar slechts éénmaal voor dezelfde ziekte.
18. Het heilig oliesel mag en moet toegediend worden aan iedereen die tot de jaren van verstand gekomen is en ernstig ziek is.

Uitleg van de prent

19. Op deze prent zien we een zieke die het heilig oliesel toegediend krijgt. Bovenaan is een engel die een brede wimpel vasthoudt met daarop de woorden die de Heilige Jakobus aan de eerste gelovigen schreef:“Is iemand van u ziek? Laat hij de oudsten van de gemeente roepen; zij moeten een gebed over hem uitspreken en hem met olie zalven in de naam van de Heer. En het gelovige gebed zal de zieke redden en de Heer zal hem oprichten. En als hij zonden heeft begaan, zal het hem vergeven worden.”Een andere engel toont met de ene hand de hemel en houdt met de andere hand een kroon vast.
20. Toen de Heilige Martinus op sterven lag, draaide hij plots zijn ogen opzij en riep: “Wat doet gij daar, wreed beest?” Dat wreed beest was de duivel die een laatste poging waagde om de heilige man naar de hel te sleuren. Gelukkig genoeg had de dienaar van God het heilig oliesel ontvangen. Door dit sacrament heeft Christus de zieke gesterkt in zijn lijden en bekoringen en vooral in zijn doodstrijd. Vraag vaak de genade om niet te moeten sterven zonder het heilig oliesel ontvangen te hebben.

De sacramenten – De biecht

De sacramenten - De biecht

De biecht

1. De biecht is het sacrament waarmee de zonden vergeven worden die na het doopsel begaan zijn.
2. Men ontvangt het sacrament wanneer de priester de absolutie geeft.
3. De absolutie is een soort vonnis dat de priester uitspreekt in de naam van Christus en waarmee de zonden vergeven worden, op voorwaarde dat de biechteling daartoe goed voorbereid is.
4. Vergiffenis van zonden in de absolutie kan slechts geschonken worden wanneer aan drie voorwaarden voldaan is: er is berouw, de zonden zijn beleden en de penitentie wordt uitgevoerd.

Berouw

5. Berouw betekent dat men oprecht spijt heeft over zijn zonden, deze verfoeit en dat men het vaste voornemen maakt om zijn leven te beteren.
6. We onderscheiden twee soorten van berouw: het volmaakt en het onvolmaakt berouw.
7. Het berouw is volmaakt wanneer men de zonde verfoeit vanuit het besef dat God oneindig goed is en dat de mens beseft dat hij Gods vertrouwen beschaamd heeft.
8. Als het berouw volmaakt is en men heeft de wil om te biechten, dan krijgt men vergiffenis voor de doodzonden.
9. Het berouw is onvolmaakt wanneer we de zonde enkel maar verfoeien om van God gunsten te verkrijgen, vanwege de gruwel zelf van de zonde, of uit vrees voor de hel of de goddelijke straffen.

De belijdenis van de zonden

10. We belijden onze zonden aan de priester om er door de absolutie vergiffenis voor te krijgen.
11. Christus heeft de belijdenis van de zonden voorgeschreven toen Hij aan de priesters de macht schonk om ze te vergeven. Daarom moet de priester de zonden kennen om te weten of hij ze kan vergeven of niet.
12. We moeten al onze doodzonden biechten, met hun aantal en de eventuele omstandigheden die de zwaarte ervan kunnen beïnvloeden in positieve of negatieve zin.
13. Onze dagelijkse zonden hoeven we niet te biechten, maar het kan toch heel nuttig zijn.

De penitentie en de aflaten

14. De penitentie dient om de breuk te herstellen die de zonde tot stand gebracht heeft tussen God en de zondige mens. Zij is tevens het herstel van de schade die de zondaar aan zijn naaste heeft toegebracht.
15. Wij zijn verplicht om de penitentie uit te voeren, zelfs nadat we de absolutie hebben ontvangen. Hoewel de absolutie de eeuwige straf kwijtscheldt, bevrijdt ze ons nochtans niet van de tijdelijke straffen die we tijdens of na dit leven nog moeten ondergaan.
16. We mogen bijna alle aflaten verdienen om de zielen in het vagevuur te bevrijden. Dit vroom gebruik wordt door de kerk ten sterkste aanbevolen.

Uitleg van de prent

17. Het belangrijkse onderwerp van deze prent is Jezus die verscheen aan zijn apostelen in het Cenakel op de dag van zijn verrijzenis.“Ontvang de heilige Geest”, zei Hij. “Als jullie iemand zijn zonden vergeven, dan zijn ze ook vergeven; als jullie ze niet vergeven, dan blijven ze behouden.”Zo stelde Jezus het Sacrament van de biecht in en gaf Hij aan bisschoppen en priesters de macht om de zonden te vergeven.
18. Christus heeft tijdens zijn leven meermaals zonden vergeven. Rechts bovenaan de prent zien we hoe de mensen een lamme tot bij Jezus brachten om hem te genezen.Hij tegen de man: “Uw zonden zijn u vergeven.” De schriftgeleerden en farizeeën hadden hun bedenkingen. “Wat is dat voor iemand,” zeiden ze, ”die zo godslasterlijk spreekt?” Jezus doorzag hun bezwaren en gaf hun een weerwoord: “Wat hebt u voor bezwaar? Wat is eenvoudiger? Zeggen: “Uw zonden zijn u vergeven”, of zeggen: “Sta op en loop”? Maar opdat u weet dat de Mensenzoon bevoegd is om op aarde zonden te vergeven”, zei Hij, nu tegen de verlamde: “Ik zeg u, sta op, pak uw bed op en ga naar huis.” En meteen stond hij op en ging naar huis.
19. Onderaan rechts op de prent zien we een biechteling die zijn zonden gebiecht heeft en de absolutie verkregen. Zijn engelbewaarder toont hem de hemel en de duivel wordt door de absolutie uit zijn hart verdreven.
20. Linksboven zien we een beeld van volmaakt berouw in de persoon van Maria Magdalena. Deze vrouw had een zeer slecht leven geleid en kwam al wenend haar zonden belijden en vergiffenis vragen aan de voeten van Jezus de Verlosser. Christus, die toen aanlag aan tafel bij Simon de farizeeër, verklaarde dat aan Maria Magdalena vele zonden vergeven waren, omdat ze veel liefde had. Hij zei haar:“Uw zonden zijn vergeven. Ga in vrede.”

De sacramenten – Het vormsel

De sacramenten - Het vormsel
1. Het vormsel is een sacrament dat iemand die gedoopt is kan ontvangen om van de Heilige Geest kracht te ondervinden in de belijdenis van het geloof.
2. De Heilige Geest schenkt zeven gaven: wijsheid, inzicht, raad, sterkte, kennis, vroomheid en ontzag voor God.
3. De wijsheid is een gave die ons respect bijbrengt voor de godsdienstige zaken, zoals het gebed, het woord van God en de sacramenten.
4. Het inzicht is een gave die onze geest laat nadenken over de mysteries van het geloof.
5. De raad is een gave waarmee we kunnen herkennen met welke keuzes we God eren en onze rechtvaardiging bewerkstelligen.
6. De sterkte is een gave die ons help onze plichten na te komen, ondanks alle mogelijke hindernissen.
7. De kennis is een gave die ons leidt wanneer we proberen Gods wil te begrijpen.
8. De vroomheid is een gave die ons aanspoort om onze geestelijke plichten trouw te vervullen en God te beminnen met een kinderlijke liefde.
9. Het ontzag voor God is een gave die ons eerbied en liefde voor God inboezemt, maar ons ook doet vrezen Hem te vergrammen.
10. Het vormsel wordt toegediend door de bisschop, als wettige opvolger van de apostelen.
11. De bisschop dient het vormsel toe door handoplegging en zalving met heilig chrisma, onder het uitspreken van de heilige woorden.
12. Heilig chrisma is een mengsel van olijfolie en balsem en wordt op Witte Donderdag door de bisschop gewijd.
13. Olie is zacht, krachtig en overvloedig, net als de genade die de Heilige Geest over de vormeling uitstort.
14. Balsem verspreidt voor iedereen een aangename geur, en de vormeling kan, net als Christus, voor iedereen een stichtend voorbeeld worden.
15. Balsem is een welriekend sap dat uit sommige bomen vloeit.
16. De bisschop zalft het voorhoofd van de vormeling met het teken van het kruis. Hij maakt daarmee duidelijk dat een christen zich nooit mag schamen over het kruis, maar zijn geloof in de Gekruisigde zonder vrees moet belijden.
17. De bisschop geeft ook een lichte kaakslag om duidelijk te maken dat we moeten bereid zijn voor Christus en voor het geloof alle vervolgingen te verdragen.
18. Om het vormsel waardig te ontvangen, moet de vormeling gedoopt zijn, behoorlijk onderwezen en vrij van doodzonde.
19. De gevormde is nog meer dan voordien verplicht te leven als een waar christen.
20. Het vormsel is niet strikt noodzakelijk voor iemands rechtvaardiging, maar het is zonde het vormsel niet te ontvangen uit nalatigheid of uit onverschilligheid.

Verklaring van de prent

21. Bovenaan links bevecht een soldaat een draak met zeven koppen. Het vormsel geeft ons de nodige kracht om de zeven hoofdzonden te bestrijden.
22. Rechts bovenaan zien we een jongen die voor een heidense rechter is gedaagd, die wil dat de jongen zijn geloof ontkent. De jongen verklaart echter dat hij christen is, zoals zijn moeder het hem heeft geleerd. Hiermee wordt duidelijk gemaakt dat we door het vormsel de kracht krijgen om ons geloof ondanks vervolgingen te belijden.
23. Het hoofdtafereel van de prent stelt Petrus en Johannes voor, die het vormsel geven aan de gelovigen van Samaria. Ze leggen hen de handen op, zodat ze de Heilige Geest ontvangen. Rechts van Petrus staat een man met een geldbeurs in de hand. Het is Simon, die als tovenaar optrad, die de apostelen vraagt hem hun macht te verkopen, zodat ook hij de Heilige Geest zou kunnen geven. Petrus wijst hem streng terecht omdat hij met geld de gave van God wil kopen.
24. De Heilige Geest is op deze prent afgebeeld als een duif die boven de vormelingen vliegt en zijn gaven uitstort.
25. Alvorens de bisschop het sacrament aan de vormelingen toedient, bidt hij: Almachtige God, Vader van onze Heer Jezus Christus, Gij hebt uw dienaren herboren doen worden uit het water en de Heilige Geest en bevrijd uit de macht van de zonde. Wij bidden U: zend over hen de Heilige Geest, de Trooster, schenk hen de geest van wijsheid en verstand, de geest van inzicht en sterkte, de geest van kennis, van ontzag en liefde voor uw naam. Door Christus onze Heer.

De sacramenten – Het allerheiligste sacrament

De sacramenten - Het allerheiligste sacrament
1. Het allerheiligste sacrament is een sacrament door Jezus ingesteld waarbij Hij zelf aanwezig is, verborgen onder de gedaanten van brood en wijn.
2. Hij heeft dit sacrament ingesteld:

  • om steeds dicht bij ons te kunnen zijn,
  • om zich aan God als offergave te kunnen blijven aanbieden,
  • om het voedsel voor onze ziel te worden.

De heilige communie

3. Christus stelde het allerheiligste sacrament in door zelf de woorden van deconsecratieDit is mijn lichaam; dit is Mijn bloed” uit te spreken over het brood en de wijn. Hij voegde er nog aan toe “doe dit tot mijn gedachtenis.
4. Door deze woorden: “Dit is mijn lichaam; dit is mijn bloed” veranderde de almachtige Christus het brood in zijn lichaam en de wijn in zijn bloed. Onze Zaligmaker voegde er nog aan toe: “doe dit tot mijn gedachtenis” om aan de apostelen en priesters de macht te geven ook het brood in zijn lichaam en de wijn in zijn bloed te veranderen.
5. Deze verandering gebeurt tijdens de Heilige Mis wanneer de priester over het brood en de wijn de consecratiewoorden uitspreekt.
6. Communiceren is Jezus in het heilig sacrament ontvangen.
7. Er zijn twee voorwaarden om waardig te kunnen communiceren, één voor de ziel en één voor het lichaam.
8. De voorwaarde voor de ziel om te communie te kunnen gaan is vrij te zijn van doodzonde.
9. Als men in staat van doodzonde is, moet men een goede biecht spreken voor men te communie kan gaan.
10. In staat van doodzonde te communie gaan is, zoals Judas, de grote zonde van heiligschennis bedrijven.
11. Voor men te communie gaat moet men een ware godsvrucht opwekken door bijvoorbeeld de tot de communie voorbereidende akten te lezen.
12. De voorwaarde voor het lichaam om te communie te kunnen gaan is nuchter zijn sinds middernacht en uiterlijk ingetogen zijn.
13. Na de communie moet men Jezus, die men dan in het hart meedraagt, aanbidden, danken, zich aan Hem opofferen en om de nodige genade smeken. Dit noemen we de dankzegging.
14. De dankzegging na de communie is een belangrijke taak:

  • omdat het hoogst onbetamelijk zou zijn ons met vreemde zaken bezig te houden en Jezus die in ons tegenwoordig is geen hulde te bewijzen,
  • het is daarnaast ook de meest geschikte tijd om ons met onze Zaligmaker te onderhouden en zijn genaden te bekomen.

De heilige Mis

15. De mis is het offer van het Nieuwe Verbond waarbij het lichaam en bloed van Christus aan God de Vader wordt opgeofferd.
16. Jezus heeft het heilig offer van de Mis ingesteld om zijn heilig Kruisoffer onder ons ons voor te stellen en te bewaren.
17. De wijze van offeren is echter verschillend. Aan het kruis heeft Christus zich zichtbaar en op bloedige wijze opgeofferd. In de Heilige Mis doet hij dit op onbloedige wijze en onder de gedaante van brood en wijn.
18. Het heilige offer van de Mis kan alleen aan God opgedragen worden omdat het offer een daad van aanbidding is die alleen God toekomt.

Uitleg van de plaat

19. We zien in het midden Christus die tijdens het laatste avondmaal in Jeruzalem het allerheiligste sacrament instelt, aan de vooravond van zijn lijden. Boven, links zien we Judas die zich na een onwaardige communie uit wanhoop om het leven brengt.
20. Onder deelt een priester tijdens de Heilige Mis de communie uit aan de gelovigen.
21. De heilige communie is de geestelijke spijs van onze ziel. Dat wordt op deze plaat boven rechts voorgesteld door de profeet Elia. Een Engel geeft hem een in de as gebraden brood met een kruik water en zegt:“Sta op en eet; anders gaat de reis uw krachten te boven.”Elia stond op, at en dronk. Door dit voedsel gesterkt ging hij veertig dagen en nachten tot aan de berg Horeb. Het brood van Elia is een voorafbeelding van het allerheiligste sacrament dat ons versterkt, helpt om ons leven heilig te leiden en ons leidt naar het eeuwig geluk in de hemel.
22. Onze Moeder, de heilige Kerk moedigt ons aan om vaak het Misoffer bij te wonen en veelvuldig te communie te gaan. Zo ontvangen we de grote genaden die ons sterken op onze pelgrimstocht naar het hemels vaderland.

De sacramenten in het algemeen – Het Doopsel

De sacramenten in het algemeen – Het Doopsel
1. Een sacrament is een door Christus ingesteld uitwendig teken waardoor we een bijzondere genade verkrijgen.
2. De sacramenten zijn uitwendige tekenen omdat zij zichtbaar verwijzen naar de onzichtbare genade die ze ons geven.
3. Er zijn zeven sacramenten: het doopsel, het vormsel, de eucharistie, de biecht, de ziekenzalving, het wijdingssacrament en het huwelijk.
4. De sacramenten heiligen ons op twee manieren: sommige sacramenten doen ons overgaan van de dood in de zonde naar het leven in de genade; andere vermeerderen de heiligmakende genade die we reeds hadden.
5. De sacramenten die ons doen overgaan van de dood in de zonde naar het leven in de genade zijn het doopsel en de biecht. Men noemt deze de sacramenten van de doden.
6. De sacramenten die de heiligmakende genade vermeerderen zijn het vormsel, de eucharistie, de ziekenzalving, het wijdingssacrament en het huwelijk.
7. De sacramenten brengen genade voort uit zichzelf, door de kracht van de instelling en de verdiensten van Jezus Christus. Zij geven die genade aan alle mensen die ze waardig ontvangen.
8. De persoon die een sacrament onwaardig ontvangt, begaat de zonde van een heiligschennis, omdat hij iets schendt dat heilig is.
9. Er zijn enkele sacramenten die men slechts éénmaal kan ontvangen: het doopsel, het vormsel en het wijdingssacrament. Dit is omdat ze een onuitwisbaar geestelijk merkteken op de ziel aanbrengen.
10. Deze merktekenen onderscheiden ons van de mensen die deze drie sacramenten niet ontvangen hebben, en wijden ons op een bijzondere wijze aan God toe.

Het doopsel

11. Het doopsel is een sacrament dat ons zuivert van de erfzonde en ons kinderen maakt van God en de kerk.
12. De mensen die reeds tot de jaren van verstand gekomen zijn en dan – mits voldaan te hebben aan de nodige vereisten – het doopsel ontvangen, verkrijgen daarbij eveneens vergiffenis voor alle zonden die ze tot dan toe mochten bedreven hebben.
13. De ouders zijn verplicht een kind zo snel mogelijk na de geboorte te laten dopen. Alle uitstel is gevaarlijk: stel dat het kindje zou sterven zonder doopsel, dan wordt het voor eeuwig uit de hemel uitgesloten.
14. Als het doopsel met water onmogelijk is, kan het vervangen worden: 1° door de marteldood, die men het “doopsel van bloed” noemt; 2° door het oprechte verlangen om het doopsel te ontvangen, gekoppeld aan een volmaakt berouw. Dit noemt men het “doopsel door begeerte”
15. Normaal gezien moet de priester dopen, maar in tijden van nood mag en moet iedereen dat doen.
16. Om te dopen, moet eenzelfde persoon water gieten over het hoofd van de dopeling, terwijl hij zegt: “Ik doop u in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.”
17. De gedoopte belooft om de katholieke leer vast te zullen geloven en belijden en goed en christelijk te leven.

Uitleg van de prent

18. Het doopsel van Christus, dat in het midden van de prent wordt afgebeeld, geeft duidelijk aan welke de uitwerkingen van het doopsel zijn.Toen Jezus gedoopt was, kwam Hij meteen uit het water. En zie, daar opende zich de hemel voor Hem en Hij zag de Geest van God als een duif neerdalen en op Hem neerkomen. Er kwam een stem uit de hemel, die zei: ‘Dit is mijn geliefde Zoon, in wie Ik vreugde vind.’Door het doopsel worden wij kinderen van God; de Heilige Geest komt in ons hart met zijn genade en wij worden zo erfgenamen van het rijk van de hemel.
19. Onderaan zien we een priester die een kind doopt. Het witte doopkleed dat een engel vasthoudt en waarmee de gedoopte bekleed wordt, staan symbool voor de ziel van de gedoopte die bekleed wordt met genade en zuiverheid, zoals een kleed dat haar in de ogen van God bevallig en aangenaam maakt.
20. Een kind dat onmiddellijk na het doopsel overlijdt, gaat recht naar de hemel. Dat zien we in de rechterbovenhoek van de prent waar een kind dat vlak na het doopsel gestorven is, door een engel in de hemel binnengedragen wordt.
21. Het doopsel is absoluut noodzakelijk; kinderen die niet gedoopt zijn, kunnen niet zalig worden. Linksboven op de prent zien we de ziel van een kind dat zonder doopsel gestorven is en ronddoolt op een onbekende plaats waar zij voor eeuwig van het hemels geluk beroofd is.
22. Het doopsel met water van Johannes de Doper was geen sacrament maar slechts een voorafbeelding ervan. Het symboliseerde dat de mens tot innerlijke bekering bereid was.

De Genade

De Genade
1. De genade is een bovennatuurlijk geschenk van God. God schenkt ons de genade niet omdat we die zelf hebben verdiend, maar door de verdienste van Jezus Christus. We kunnen de genade gebruiken om tot rechtvaardiging te komen.
2. De genade is een geschenk van God omdat Hij ze ons geeft uit loutere goedheid en zonder dat Hij daartoe verplicht is. De genade is bovennatuurlijk omdat ze de krachten van onze natuur overtreft en omdat we haar op eigen kracht niet kunnen bekomen. Wij hebben de genade niet verdiend, maar God schenkt ze ons door de verdienste van Jezus Christus, die voor ons op het kruis is gestorven. God geeft ons de genade niet om ons geluk op aarde te verzekeren, maar opdat we ze zouden gebruiken om het geluk in de hemel te verdienen.
3. Naast het bovennatuurlijke geschenk van de genade schenkt God ons ook natuurlijke gaven, zoals lichamelijke, geestelijke en emotionele gezondheid of rijkdom.
4. Die natuurlijke gaven kunnen bijdragen tot onze rechtvaardiging, maar zijn niet voldoende om ons naar de hemel te leiden. Alleen door de genade worden we het eeuwig leven waardig.
5. De genade is het kostbaarste wat we kunnen krijgen, omdat ze door het bloed van Christus is betaald en omdat ze voor ons de hemel verdient.
6. Er zijn twee soorten genade: de heiligmakende genade en de genade van bijstand.

De heiligmakende genade

7. De heiligmakende genade maakt ons van zondaars rechtvaardigen, kinderen van God, erfgenamen van de hemel.
8. Deze genade wordt ook habituele genade genoemd, omdat ze in ons blijft, zelfs wanneer onze wil niets verricht, bijvoorbeeld wanneer we slapen. Een ziel die de heiligmakende genade bezit, is in een bovennatuurlijke staat die we staat van genade noemen.
9. In staat van genade houden we van God, en houdt God van ons. Christus leert ons dat met deze woorden:als iemand Mij liefheeft, zal Hij mijn woord ter harte nemen; dan zal mijn Vader hem liefhebben en zullen We bij hem ons verblijf gaan houden.
10. In staat van genade is het minste dat we doen om God te behagen, verdienstelijk voor de hemel.
11. We kunnen de heiligmakende genade laten groeien door de sacramenten, maar we verminderen haar door onze lauwheid en door dagelijkse zonden. We verliezen de heiligmakende genade door de doodzonde.

De genade van bijstand

12. Met de genade van bijstand helpt God ons het goede te doen en het kwade te vermijden.
13. God helpt ons door ons verstand te verlichten en door onze wil tot het goede aan te sporen.
14. God helpt ons ook met zichtbare middelen, zoals preken, goede voorbeelden, mirakels, enz.
15. We hebben de hulp van de genade echt nodig, want zonder die hulp kunnen we de rechtvaardiging niet bereiken. Christus gaf immers te kennen dat we los van Hem niets kunnen.
16. God wil dat iedereen de rechtvaardiging bereikt en schenkt dus aan iedereen, zelfs aan zondaars en ongelovigen, genoeg genade om gerechtvaardigd te worden.
17. God schenkt ons minstens de genade van het gebed en daarmee kunnen alle andere genaden verkregen worden.
18. Als God ons de genade van bijstand schenkt, mogen we er niet tegen ingaan, maar moeten we er trouw aan meewerken.

Verklaring van de prent

19. Wie heel trouw meewerkte aan de genade, is Paulus, rechts boven op deze prent.Hij was op weg en naderde Damascus al, toen hem plotseling een hemels licht omstraalde. Hij viel op de grond en hoorde een stem tegen hem zeggen: ‘Saul, Saul, waarom vervolg je Mij?’ Hij zei: ‘Wie bent U dan, Heer?’ Deze antwoordde: ‘Ik ben Jezus die jij vervolgt. Kom, sta op en ga de stad binnen. Daar zal je gezegd worden wat je doen moet.’
20. Bovenaan links zit Jezus op de rand van de waterput van Jacob en zegt aan de Samaritaanse vrouw:Als u de gave van God kende, als u wist wie het is die tegen u zegt: geef Mij te drinken, dan had u Hem erom gevraagd en Hij had u levend water gegeven.Die gave Gods, die alles in de wereld overtreft, is niets anders dan de genade.
21. De ziel in staat van genade wordt in het midden van de prent verbeeld als een maagd die het kleed van de onschuld draagt en een lelie in de hand houdt. Ze richt haar blik naar de hemel en draagt de Heilige Geest in haar hart, zoals Paulus het ons voorhoudt:U weet het: uw lichaam is een tempel van de heilige Geest die in u woont.
22. De ziel in staat van doodzonde wordt onderaan verbeeld als een maagd gekleed in rouwgewaden. Ze is gehuld in duisternis en geketend door de duivel, die als heer en meester in haar hart regeert.

Twaalfde artikel (vervolg) – Ik geloof in het eeuwig leven

De hel

1. De hel is de plaats waar de verdoemden het eeuwig verlies van God betreuren, door het vuur gekweld worden en met de duivels pijn lijden zonder einde.
2. Wie in staat van doodzonde sterft, gaat naar de hel.
3. Het is zeker dat de pijn van de verdoemden eeuwig duurt. Jezus verklaart immers in het Evangelie dat bij het Laatste Oordeel de bozen veroordeeld zullen worden om in het eeuwig vuur te branden. Op een andere plaats herhaalt Onze-Lieve-Heer tot driemaal toe dat de worm die de verdoemden knaagt, niet sterven zal; en dat het vuur dat hen verbrandt, niet zal uitdoven.
4. Het ongeluk van de verdoemden is zo verschrikkelijk omdat God hen straft als God en dus met oneindige rechtvaardigheid.
5. Geen enkele verdoemde kan God aanschouwen. Daarnaast wordt ieder nog gestraft volgens de grootte van zijn zonden.
6. Als men dit aandachtig overweegt is niets efficiënter om de kwade driften te leren beheersen en niet meer te zondigen. Het boek Wijsheid van Jezus Sirach zegt ons dan ook: “Denk bij al je woorden aan je levenseinde en je zult je leven lang niet zondigen.”
7. Door het overwegen van de uitersten moet men al erg aan de zonde gehecht zijn om zijn christelijke plicht niet te beminnen. Daarnaast is het tegelijk een middel om ons verschijnen voor de Rechter te oefenen, die de rechtvaardigheid zelf is. Men zal Hem rekenschap moeten afleggen over alle werken en woorden, maar ook van de heimelijkste gedachten en de verdiende straf hiervoor ondergaan.

Uitleg van de plaat

8. Deze plaat tekent een beeld van het lijden dat men in de hel zal moeten verduren. Boven zien we de zeven openingen van de hel die aangeduid worden door de eerste letters van de zeven hoofdzonden:

  • H voor hoogmoed
  • Gi voor gierigheid
  • O voor onkuisheid
  • N voor nijd
  • Gu voor gulzigheid
  • Gr voor gramschap
  • T voor traagheid

Hierdoor wordt aangegeven dat het vooral door de hoofdzonden is dat we in de hel gestort worden.

9. Boven elk van deze letters verbeeldt een dier de zonde waarover het gaat. Een pauw verbeeldt de hoogmoed; een pad de gierigheid; een bok de onkuisheid; een slang de nijd; een varken de gulzigheid; een leeuw de gramschap; en een schildpad de traagheid.
10. De algemene straf voor alle verdoemden is het alles verterende vuur. Daarnaast moet ieder nog lijden in overeenstemming met zijn eigen zonden.
11. Onder de letter H worden de hoogmoedigen tot aan de voeten van Satan gesleurd. Ze worden verplicht om voor hem neer te knielen omdat ze dit tijdens hun leven niet voor God wilden doen.
12. Onder de letter Gi ziet men de gierigaards met een geldbeurs aan hun hals. Deze herinnert hen eraan dat ze zo stom waren om de vergankelijke goederen van de wereld hoger te achten dan de eeuwige goederen.
13. Onder de letter O worden de zedenlozen verschrikkelijk gefolterd door de duivels of door wilde dieren verscheurd. Hiermee geeft men aan hoe wreed de duivels de verdoemden behandelen.
14. Onder de letter N worden de jaloersen omslingerd, gebeten en verscheurd door afgrijselijke slangen.
15. Onder de letters Gu worden de gulzigaards en dronkaards voor ondraagelijke honger en dorst verteerd, en gevoed met de gal van een draak en het gif van een adder. Zij worden eeuwig begoten met de wijn van Gods toorn. Een hellehond met wijd gapende muil stelt hun geweten voor. Het verwijt hen eeuwig hun vroegere gulzigheid en buitensporigheden.
16. Onder de letters Gr beledigen de grammoedigen en de op wraak belusten elkaar tot er onderlinge gevechten uitbreken.
17. Onder de letter T worden de luiaards door gloeiende prikkels aangemaand, door schorpioenen geprikt en voor eeuwig in de vuurkolk vastgenageld.
18. De overtreders van de tien geboden en de heiligschenners van de zeven sacramenten worden vertrappeld door een gedrocht met zeven koppen en tien horens. Zijn brandende adem verstikt hen allemaal.
19. Onder, links vertrappen paardmensen de ketters, zij die onrechtvaardige rechtsgedingen aangingen of door goddeloze boeken, kranten en weblogs de godsdienst bestreden.
20. In het midden van de hel staat een uurwerk waarvan de wijzer steeds hetzelfde uur aanduidt: eeuwigheid. Dit betekent dat de folteringen van de verdoemden altijd zal blijven duren. Wie eens de hel ingaat, komt er nooit meer uit.