1. Een deugd is een bepaalde geestelijke ingesteldheid die ons doet neigen naar het goede.

2. Natuurlijk deugden zijn deugden die aangeboren zijn of die we uit onszelf of op een natuurlijke manier kunnen verkrijgen. We beoefenen ze louter uit natuurlijke inzichten, bv. de liefde voor het werk, voor de orde, voor rechtschapenheid, enz. Wanneer we deze deugden beoefenen, liggen de verdiensten ervan louter binnen de eindige wereldse werkelijkheid.

3. Bovennatuurlijke deugden komen van God. Ze stellen ons in staat om bovennatuurlijke daden te verrichten en de hemel te verdienen. We denken bv. aan de zorg voor de armen omdat we in hen Christus kunnen aanschouwen.

4. Er zijn twee soorten bovennatuurlijke deugden: de goddelijke en de zedelijke deugden.

5. Er zijn drie goddelijke deugden: geloof, hoop en liefde. We noemen ze goddelijk omdat ze onmiddellijk op God betrekking hebben.

6. Het geloof is een bovennatuurlijke deugd waardoor de mens in staat is om voor waar en zeker aan te nemen alles wat God geopenbaard heeft en door de Heilige Kerk ons voorhoudt te geloven.

7. Wij moeten vast geloven in alles wat God geopenbaard heeft, omdat Hij de opperste waarheid is, die niet kan bedriegen of bedrogen worden.

8. Het geloof is absoluut nodig om zalig te worden, want Christus zegt dat ongelovigen veroordeeld zullen worden.

9. Hoop is de bovennatuurlijke deugd waardoor wij met een vast vertrouwen van God verwachten dat Hij ons het eeuwig leven kan schenken alsook alle zaken die ons helpen om dit te verwerven.

10. De liefde is de bovennatuurlijke deugd waardoor wij God boven alles beminnen en de naaste als onszelf.

11. God boven alles beminnen wil zeggen dat we liever alles, zelfs ons eigen leven, voor Hem zouden opgeven dan door een doodzonde zijn vloek over ons uit te roepen.

12. Waarom moeten we God beminnen?

1. Omdat Hij oneindig goed en volmaakt is;
2. Omdat Hij dit van ons verlangt;
3. Omdat Hij ons ontelbare diensten heeft bewezen;
4. Omdat Hij er ons nog grotere belooft;
5. Omdat zonder de liefde andere deugden en de beste werken ons toch niet zalig kunnen maken.

13. Op deze prent wordt het geloof voorgesteld als een maagd die met de rechterhand op het kruis steunt en in de linkerhand een brandende fakkel vasthoudt. Het kruis betekent dat het mysterie van de menswording één van de bijzonderste waarheden is die wij moeten geloven. De fakkel duidt op het geloof dat een levendig licht op onze zielen straalt.

14. Onder deze maagd zien we Abraham die zijn zoon Isaak wilde offeren. De aartsvader geeft daarmee een heldhaftige getuigenis van zijn geloof in God, die hem dit offer had opgedragen. Hij geloofde vast dat ondanks dit offer, God zijn belofte gestand zou doen om hem een talrijk nageslacht te geven.

15. Links wordt de hoop voorgesteld als een maagd die in de ene hand een kroon en in de andere een anker houdt. De kroon staat voor de zaligheid van de hemel en het anker voor de hoop op schatten in de hemel.

16. Onder deze maagd zien we Job op zijn mesthoop die van kop tot teen met wonden bedekt is. Ondanks deze pijnen bleef hij met een onwankelbare hoop bezield: “Zelfs als God mij liet sterven, dan nog zou ik op Hem hopen.”

17. Rechts zien we nog een maagd. Deze verzinnebeeldt de liefde. Ze toont met haar linkerhand haar vlammend hart en met haar rechterhand houdt ze de kelk vast met een hostie erop. Het vlammend hart betekent dat we God met geheel ons hart moeten beminnen. De kelk en de hostie duiden erop dat het Heilig Sacrament de bron is van de goddelijke liefde.

18. Onder deze maagd zien we Jezus Christus die aan tafel zit bij Simon de farizeeër. Maria Magdalena heeft een kruik met geurige olie in de hand en besproeit zijn voeten met haar tranen. Ze droogt zijn voeten af met haar haren. Jezus prijst tegenover Simon de liefde die zij betoont en zegt:“Haar zonden zijn haar vergeven, al waren het er vele, want ze heeft veel liefde betoond.”